วันอังคารที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2557

สติ-อภัย ทางสายกลาง



สิ่งที่เราทำได้

แม้ผู้อื่น

จะว่ากล่าวอย่างไรแก่เรา

จะคิดจะพูดอย่างไรแก่เรา

ก็คือ  ความอดทน

และให้อภัย

เพราะผู้คนในโลกย่อมเป็นเช่นนั้นเอง

ย่อมไม่รู้

ย่อมไม่เข้าใจ

ย่อมหลงผิด

ย่อมคิดว่าสิ่งที่ตัวเองคิดนั้นถูกต้อง

โดยไม่มองย้อนเข้าไปดูตัวเขาเอง


เมื่อพิจารณาเหตุผลโดยรอบแล้ว

เมื่อพิจารณาตัวเองแล้ว

ว่าเรามิได้มีสิ่งใดบกพร่อง

แม้เราจะเป็นทุกข์อย่างไร

กับข้อกล่าวหาใด ๆ  

ทุกข์นั้นก็ดับไปได้

ดำรง  สติ  และสัมปชัญญะ

มีความรู้เท่าทันธรรมดาอยู่เสมอ

ดูตัวเองอยู่เสมอ

ย่อมชื่อว่า

เป็นผู้เดินทางสายกลาง


พุทธังกุโร
๒๑  มกราคม  ๒๕๕๗